Zo veel mensen zijn ervan overtuigd dat hun overleden geliefden een groet komen brengen, hier en nu op aarde, in de gedaante van een roodborst. Is dat niet mooi? Ik krijg kippenvel als iemand vertelt hoe het bij een ontmoeting met een roodborstje soms lijkt alsof een dierbare gestorvene zich meldt. Ja, ik schrijf dit aarzelend, niet wetend hoe men hier over denkt. Voor mij is zo’n ontmoeting pure liefde.
1. Zachte verschijning
Zo’n lieve groet uit het andere leven wil ik graag tekenen. Het vurige verlangen van zo veel mensen naar een teken van leven van de mensen die ze zo missen. Ik heb een groot vel papier Pastelcard van Sennelier in een grauwe groen/grijze tint. Dit papier heeft een ‘touch’ en dat werkt toch echt anders dan op normaal tekenpapier. Het voelt aan alsof het bestrooid is met minuscuul kleine ronde korreltjes. Die korreltjes grijpen als het ware het pastelkrijt vast. Ik neem niet bewust deze ondergrondkleur. Omdat ik behoorlijk gelaagd werk, maakt de ondergrondkleur mij niet echt veel uit. Alhoewel ik heb gemerkt dat de donkere ondergrond van gekleurde papieren de gehele tekening snel te donker maakt. Tenzij je met heel veel lichte kleuren gaat werken en veel contrast in de tekening wilt; in dat geval kan zo’n donkere ondergrondtoon juist heel handig zijn.
Auteur: LOES BOTMAN
Lees het hele artikel in Atelier #211 | maart/april 2021
© Uitgeverij Arti B.V.2024
