Het spel der elementen levert mooie oppervlaktes op. Ik houd ervan hoe slijtage zichtbaar is op rotspartijen. Hoe harde steen krimpt en uitzet, afbrokkelt en scheurt. Hoe water en zand, wind en zon hun sporen achterlaten. Waar bomen hun grip verliezen ontstaan elders juist veilige holletjes voor dieren. Alles past zich telkens aan. En soms gaan er zelfs mensen wonen. Zo’n eenzaam huisje in een ongenaakbare wereld. Een schrijver? Een kluizenaar? Een schilder? In ieder geval is het een schilderachtige uitdaging om zoiets eens neer te zetten. Doe je mee?
TEKST EN BEELD: MARJON DEN ENGELSMAN
Lees het hele artikel in Atelier #215 | november/december 2021