Beeldend kunstenaar Sattar Kawoosh woont en werkt ruim twintig jaar in Nederland, maar komt oorspronkelijk uit Irak. Sinds zeven jaar schrijft hij een wekelijkse column in het Iraakse Almada Newspaper over Nederlandse kunst en cultuur. Sinds het coronavirus hem aan huis gekluisterd hield, is hij ook in het Nederlands columns gaan schrijven waarin hij met de blik van een ‘buitenlander’ naar de Nederlandse cultuur kijkt. De column die we hier afdrukken gaat over zijn nieuwe tandarts Carl. Over hoe het kwam dat Carl veertig schilderijen van hem kocht, en over het vlindertje in het portret dat Sattar van hem maakte.
Toen ik naar een nieuwe woning verhuisde, ging ik op zoek naar een nieuwe tandarts. Rina, een kennis van mij, hoorde dit en zei: ‘Maak je geen zorgen, mijn vriend Carl is tandarts en we kunnen vandaag samen naar hem toe gaan om kennis te maken en jou in te laten schrijven in zijn praktijk.’ Zo begon mijn kennismaking met mijn vriend Carl, die ook een professionele cellist is en speelt in een symfonieorkest. Na verloop van tijd werd onze relatie vriendschappelijker. Hij kwam regelmatig bij mij op bezoek en bewonderde mijn schilderijen. Zo werd hij een van mijn beste vrienden.
Auteur: SATTAR KAWOOSH
Lees het hele artikel in Atelier # 208 | september/oktober 2020
© Uitgeverij Arti B.V.2024
