Het is alweer dik drie jaar geleden dat ik op bezoek was in de boerderij annex het atelier van Joyce ter Weele. De net twee jaar daarvoor afgestudeerde kunstenaar maakte sinds haar tijd op de academie intrigerende collages en tekeningen van verschillende materialen. We mijmerden toentertijd gezamenlijk over wat de toekomst zou gaan brengen. Richting de Randstad trekken, waar de meeste galeries en kopers zouden zitten? Of toch iets anders? Maar vooral: hoe zou de techniek van haar collages en fotografieprocedé zich gaan ontwikkelen?
Haar soms meer dan levensgrote werken maakten toentertijd grote indruk op mij. Vanwege die grootte, maar bovenal vanwege de consistente en kenmerkende vormentaal. Joyces collages zijn samengesteld uit fotoprint-technieken, verf, potlood en houtskool. Veelal zwart-wit, al sluipt er ook wel eens een strook groen of beige in een werk. Haar beeldtaal is een mengvorm van abstracte en vaag figuratieve elementen, veelal architectonisch en industrieel, vervreemdend en tegelijkertijd rustgevend in de herhaling en ritmiek van vereenvoudigde vormen en intrigerende details. Ik ben razend benieuwd hoe het er nu voorstaat, dus spreken we af in haar nieuwe tijdelijke atelier in Hoofddorp, in de oude bunker ‘Batterij’ aan de Sloterweg.
Auteur: MAAIKE RADUZZI
Lees het hele artikel in Atelier # 208 | september/oktober 2020
© Uitgeverij Arti B.V.2024
