In de rust van haar studio in het pittoreske Blaricum, omgeven door bos en biggen, praat Robin Speijer (1997) honderduit. Over hoe ze na haar afstuderen in 2019 eerst drie maanden op haar slaapkamer in het ouderlijk huis schilderde en vervolgens als onderdeel van het Dooyewaard Stipendium haar atelier betrok. Even wennen, maar ook fijn om nu op zichzelf teruggeworpen te zijn. ‘Ik ben kritisch en weet wat ik wil. Best lekker om nu niet continu te worden geconfronteerd met de mening van anderen, geen lessen te hebben die mijn focus onderbreken. De vraag is meer hoe je de juiste balans vindt en niet tot drie uur ’s nachts blijft schilderen.’
Auteur: MEREL VAN DEN NIEUWENHOF
Lees het hele artikel in Atelier # 210 | januari/februari 2021
© Uitgeverij Arti B.V.2024
